ผู้ก่อตั้ง บริษัท รีคัลท์ ประเทศไทย จำกัด

ในโอกาสครบรอบทศวรรษของ PIER ผมขอแสดงความยินดีกับสถาบันที่ได้สร้างรากฐานสำคัญให้กับวงการวิจัยเศรษฐศาสตร์ไทย การเติบโตของ PIER ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมาไม่ใช่เพียงการเติบโตขององค์กรหนึ่ง แต่เป็นการยกระดับระบบนิเวศทางปัญญาของประเทศไทยทั้งระบบ

ความร่วมมือระหว่าง Ricult กับ PIER เป็นตัวอย่างของการเชื่อมโยงระหว่างงานวิจัยเชิงลึกกับการประยุกต์ใช้ในภาคปฏิบัติที่ก่อให้เกิดผลกระทบเชิงระบบ เมื่อเราเริ่มพัฒนาแพลตฟอร์มเทคโนโลยีเพื่อภาคการเกษตร งานวิจัยของ PIER ทำให้เราเข้าใจโครงสร้างปัญหาเชิงลึกของเกษตรกรไทย โดยเฉพาะการเข้าไม่ถึงแหล่งเงินทุนซึ่งไม่ได้เกิดจากการขาดแคลนสถาบันการเงิน แต่เกิดจากความไม่สมมาตรของข้อมูล (information asymmetry) และต้นทุนธุรกรรมสูง (high transaction costs) ในพื้นที่ชนบท ความเข้าใจนี้ทำให้เราออกแบบวิธีแก้ปัญหาที่ถูกจุด ด้วยการใช้ข้อมูลจากดาวเทียมและ AI เพื่อประเมินความเสี่ยงทางการเกษตรแทนหลักทรัพย์ค้ำประกันแบบดั้งเดิม

การที่ผมได้มีส่วนร่วมในบทความวิจัยของ PIER เรื่อง "Digital Technology กับการยกระดับคุณภาพชีวิตเกษตรกรไทย" และได้แบ่งปันประสบการณ์ในเวทีของ PIER ไม่เพียงแต่เป็นโอกาสในการถ่ายทอดความรู้ แต่ยังเป็นกระบวนการเรียนรู้ร่วมกันที่ทำให้เกิดการบูรณาการระหว่างภาคทฤษฎีและภาคปฏิบัติ ความรู้เชิงลึกจาก PIER ทำให้เราพัฒนาโมเดลธุรกิจที่สร้างผลกระทบเชิงบวกต่อเกษตรกรไทยกว่า 1 ล้านราย และสามารถขยายโมเดลนี้ไปสู่ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

สิ่งที่ผมประทับใจมากที่สุดเกี่ยวกับ PIER คือการทำหน้าที่เป็น 'สะพาน' ที่เชื่อมโยงระหว่างโลกของงานวิจัยเชิงวิชาการกับการนำไปปฏิบัติจริงในภาคธุรกิจและการกำหนดนโยบายสาธารณะ PIER มีความโดดเด่นในการนำเสนองานวิจัยที่มีความลึกซึ้งทางวิชาการ และสามารถสื่อสารออกมาในรูปแบบที่เข้าใจง่ายและนำไปประยุกต์ใช้ได้จริง

ในมุมมองของผม PIER ได้ยกระดับมาตรฐานงานวิจัยเศรษฐกิจของไทยอย่างมีนัยสำคัญ โดยเฉพาะในการใช้เครื่องมือวิเคราะห์ที่ทันสมัย การรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูลเชิงลึก และการสร้างโมเดลที่สะท้อนความเป็นจริงของเศรษฐกิจไทย ซึ่งแตกต่างจากการนำทฤษฎีจากต่างประเทศมาใช้โดยไม่ได้ปรับให้เข้ากับบริบทของไทย และที่สำคัญ PIER มีส่วนสำคัญในการปรับเปลี่ยนวัฒนธรรมการกำหนดนโยบายในประเทศไทย จากเดิมที่มักอาศัยความเห็นหรือความเชื่อส่วนบุคคล มาเป็นการตัดสินใจบนพื้นฐานของข้อมูลและหลักฐานเชิงประจักษ์ (evidence-based policy making) ซึ่งสิ่งนี้เป็นการยกระดับคุณภาพของการกำหนดนโยบายสาธารณะของไทยให้มีความแม่นยำและตรงประเด็นมากขึ้น

นอกจากนี้ ผมยังประทับใจในวิธีการสื่อสารงานวิจัยของ PIER ที่ไม่จำกัดอยู่แค่ในวงการวิชาการ แต่ยังขยายไปสู่สาธารณะในวงกว้าง ผ่านการจัดเสวนา การเผยแพร่บทความที่เข้าใจง่าย และการใช้สื่อสังคมออนไลน์ ซึ่งช่วยให้ประชาชนทั่วไปมีความเข้าใจประเด็นเศรษฐกิจที่ซับซ้อนได้ดีขึ้น

มองไปข้างหน้า ผมอยากเห็น PIER เป็นเสาหลักทางปัญญาของประเทศไทยในการนำทางผ่านยุคแห่งความไม่แน่นอนที่กำลังมาถึง เราอยู่ในจุดเปลี่ยนของประวัติศาสตร์โลกที่มีการเปลี่ยนแปลงหลายมิติเกิดขึ้นพร้อมกัน ทั้งการปฏิวัติเทคโนโลยี AI ที่จะเปลี่ยนโครงสร้างแรงงานและเศรษฐกิจอย่างถอนรากถอนโคน ความขัดแย้งทางภูมิรัฐศาสตร์ระหว่างมหาอำนาจที่กำลังแบ่งโลกออกเป็นขั้วอำนาจทางเศรษฐกิจใหม่ วิกฤตสภาพภูมิอากาศที่ทวีความรุนแรงและคุกคามความมั่นคงทางอาหารโดยเฉพาะในภูมิภาคของเรา และการเข้าสู่สังคมสูงวัยโดยสมบูรณ์ที่จะกดดันระบบสวัสดิการและการคลังของประเทศ ปัจจัยเหล่านี้ทำให้ประเทศไทยจำเป็นต้องมีองค์กรที่วิเคราะห์ผลกระทบเชิงระบบของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ และ PIER มีศักยภาพที่จะเป็นเข็มทิศทางปัญญาที่ชี้นำทิศทางนโยบายบนฐานของข้อมูลและการวิเคราะห์อย่างเข้มข้น

ประเทศที่จะอยู่รอดและเติบโตได้ในศตวรรษที่ 21 ไม่ใช่ประเทศที่มีทรัพยากรมากที่สุด แต่เป็นประเทศที่ปรับตัวได้เร็วที่สุดและมีระบบนิเวศทางนโยบายที่เอื้อต่อการทดลองและเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง ผมอยากเห็น PIER ขยายบทบาทในการเป็นศูนย์กลางการเชื่อมโยงเครือข่ายผู้เชี่ยวชาญข้ามศาสตร์ สร้างพื้นที่แลกเปลี่ยนความรู้ระหว่างนักวิชาการชั้นนำของโลกกับผู้กำหนดนโยบายและภาคเอกชนไทย เพื่อสังเคราะห์แนวทางรับมือกับความท้าทายเชิงระบบที่ไม่มีสูตรสำเร็จตายตัว การสร้างความสามารถในการคาดการณ์อนาคต (futures literacy) และการออกแบบนโยบายที่ยืดหยุ่นปรับตัวได้ (adaptive policy design) จะเป็นเครื่องมือสำคัญที่ช่วยให้ประเทศไทยสามารถนำทางผ่านความผันผวนและความท้าทายที่รออยู่ข้างหน้าได้อย่างมั่นคงและยั่งยืน