Redistribution, Distortions, and the Welfare Effects of Social Security

“เราควรออกแบบระบบประกันสังคมอย่างไรและระบบควรมีขนาดใหญ่แค่ไหน?”
งานวิจัย “Redistribution, distortions, and the welfare effects of Social Security” ของ ศ.ดร. พรพจ ปรปักษ์ขาม และคณะ ได้วิเคราะห์กรณีระบบประกันสังคมในสหรัฐฯ อย่างละเอียด โดย ดร.พรพจ เล่าว่า ประโยชน์หลักของระบบประกันสังคมของสหรัฐฯ ที่จ่ายบำนาญนั้น ได้แก่
- การประกันความเสี่ยงที่จะมีชีวิตอยู่เกินกว่าที่คาดคิด
- การกระจายรายได้จากคนที่มีรายได้มากช่วงทำงานไปสู่คนที่มีรายได้น้อย (ระบบของไทยไม่ได้มีข้อนี้)
อย่างไรก็ดี ตัวระบบเองก็มีการบิดเบือนหรือไม่ตอบสนองต่อความต้องการของผู้ประกันตนที่อยู่ในระบบ เช่น
- การเก็บภาษีที่หักจากรายได้อย่าง payroll tax ของอเมริกาในอัตราเท่ากันทุกกลุ่มอายุ กล่าวคือ กลุ่มคนหนุ่มสาวส่วนใหญ่มีรายได้น้อยกว่าช่วงวัยกลางคน และ มักเริ่มออมเพื่อเกษียณในช่วงวัยกลางคนซึ่งเริ่มมีรายได้สูงขึ้น ดังนั้น ภาษี payroll tax ซึ่งเป็นการบังคับออม จึงบิดเบือนพฤติกรรมของคนกลุ่มนี้ ให้เริ่มออมเพื่อใช้ในยามเกษียณเร็วกว่าที่พวกเขาจะเลือกเอง
- การที่ระบบจ่ายเงินในรูปแบบ บำนาญเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้บิดเบือนการจัดการ portfolio ของผู้สูงอายุ เพราะ ผู้บริโภคบางคนอาจจะอยากได้รับเป็นเงินบำเหน็จมากกว่า หรือมีวินัยเก็บออมเองได้โดยไม่ต้องพึ่งภาครัฐ
ดังนั้น ขนาดของระบบประกันสังคมที่เหมาะสม จึงต้องคำนึงถึงสมดุลระหว่างประโยชน์ที่จะเกิดจากระบบ และผลกระทบที่เกิดจากการบิดเบือนความต้องการของผู้บริโภคเป็นสำคัญ